Kinderen breken een vrouw

Ik hoef later niet persé kinderen. Een vrouw maakt kinderen, kinderen maken een vrouw niet. Een kind mag niet in de weg staan van wat ik wil doen in mijn leven. En mocht de man aan mijn zij toch kinderen willen (een meisje of twee), dan mag hij huisvader worden als hij het niet vindt kunnen dat een kind naar dagopvang gaat na school.
Ik ging na schooltijd óók naar dagopvang en ik ben – al zeg ik het zelf – aardig goed terecht gekomen. Geen grote ruzies met moeder en geen overdreven puberaal gedrag.
Ik heb een moeder waar ik trots op ben. Zij werkt hard en ze doet haar werk goed. In tegenstelling tot veel mensen op haar werk loopt zij de kantjes er niet vanaf, ook al betekent dit dat ze af en toe tot ver na werktijd bezig is de puntjes op de i te zetten.
Daarnaast is mijn moeder nog meer gaan werken nadat zij een scheiding aanvroeg. Zij heeft geen baan van 9 tot 5, maar van acht tot zes, zo niet langer. Het is de cultuur waarin wij leven en je ertegen verzetten werkt niet meer als er mensen zijn die op jou rekenen. Het enige wat je kunt doen is er het beste van maken en zonder al te veel moeite proberen te komen waar je komen wilt.
Dus.
Het feit dat mijn moeder weinig thuis is, zorgt er voor dat ik het extra leuk vind als ze er wél is en haar meer respecteer dan ik zou doen als zij elke dag thuis zat en alleen het huis verliet om thee te gaan drinken bij de buurvrouw.

Natuurlijk ben ik voor betere werkomstandigheden, minder stress en meer plezier. Maar ik ben ook voor meer kinderopvang, zodat het voor iedereen betaalbaar wordt. Omdat ik weet dat het tweede realistischer is.
Dromen maken misschien gelukkig, maar wat moet je als je wakker wordt?

Gabriel