A misty day

Ik stond juist op het point om my stoffige praktijk te sluit toen er geknocked werd op the door. The ganse day had ik my reeds stierlijk vervailed. Ik sat what achter my desk, sunther duidelijke bedoeling and vroeg me af why ik sonodig een private detective moest word. Af and to stak ik een cigaret up and wierp ik a blik out the window.

New Orleans was not meer what het geweest was. In the misty streets zag you af and to een gedaante of een car foreby snell, maar it lake well een dead city. Het had eats spookachtigs, eats lugubers.

Vroeger, yes vroeger. The early days. Toen was er nostalgy te find, the stad lake in bloei. Er was life; the kids spailden op the street, the men haast zich naar hun work, the vrouw op weg naar the Market.

Ikself was police-officer and healed van myn job. Af and too what criminals inreken; yoe weet well how that goes. Maar since the recession a couple of years gelee waren vail people naar the Eastcoast gaan verhouse; er was little work here. The criminality nam two. Many police-officers werden corrupt and ik, als rechtgeaard diender kon mie not more handhaaf between all that unrecht. Ik stopped ermay and became a detective. That wasn’t een great succes so far, ik had not vail more then echtpaar die eachother wilden shadowen vanweeg mogelijke untrouw.

Good, er werd thus geknocked. Ik opende the deur and there she was. The vrouw where ik my leef lang up had gewait. Long blond haar and een sunnebril up her nose. She was erg handsome and zag er nervous out. Ik invited haar binnen in the benowde kamer and vroeg haar to sit down. Ik veegde het sweat van my voorhuid ehh head and vroeg: ‘Can I help you, m’èm?’ ‘I hoop so,’ she zei. ‘Ik sit in a lot of trouble! Volgens my word ik gefollowed, kun you take a look out the window please?!’ Ik draaide my um naar the window and cake through the luxaflex naar buit. ‘Ik see not vail,’ zei ik terwhile ik door the mist naar buiten tuurde. ‘Maak u zich not so ungerust, joe ben here veilig,’ sprak ik flink. ‘What is er aan the hand? You want some koffie?’

Ik had it nog not gezeg off ik bemerkte my blunder. Ik had namelijk geen filterzakjes anymore. But she was so in the war that ik haar a cup water aanboat, die ze gretig accepted. Met trillenthe stem begon ze te talk. ‘Joe moet me help, please! Ik do alles for jou als joe me helpt! Okay?’ For a moment ik was overrumpled. Niet vaak had ik here a beautiful lady die alles fore me wou doe. ‘Hey lady, take it easy! Naim a slock water and relax, terwhile ik nathink over what you can do for mie okay?’

‘Yes, fenks. Het sit namelijk so. Ik heb een tijdje een relation gehad with een maffiaman. Maar ik wanted it outmaak umthat hij is so agressive,hij hit me the hele time. Vanthere the sunnebril,’ she said terwhile she haar bril af did. Haar eyes waren hailemaal black and blue geslaag. Ik voelde woede in mie upcome. ‘Hij said toen tegen mij:’if joe ever walk away from mie i will kill joe jij bitch!’ And now ben ik weggewalked from him. Hij zal me vermurder, please help mie! The police will me not help! You’re my enige chance!’ Up itselfthe moment werd the door ingetrap. There waren three big maffiamen in the doorway met een machinegun. One van hen yelled out: ‘I told joe not to verlaat mij joe bitch!’

Ik twijfelde no moment and truck the lady under the desk. Tegelike opened ik the la and trok my .45 erout. Ik shot the three maffiamen right between the ogen, and nog before ze een kick konden give lagen ze outgetelled on the floor. ‘Are you okay, lady?’ vroeg ik droog. ‘Yes, yes, oh my God!’ she yelled out. You saved my lijf, joe are a real hero!’ Before I knew it ik had een kiss up my wang te pak. ‘It’s okay, I just did my job’ zei ik bescheiden, maar ik moest behoorlijk poop. ‘Okay, relax, het is over, you’re safe now lady,’ I said while she was smiling at mie. Haar beautiful black and blue eyes keken me thankful aan. Ik felt love and so did she offcourse. ‘I will do ány-ánything joe want mie two do’ she zei, and she fell into my arms. ‘Ik heb a good idee,’ ik zei and gave her a knipeye.

‘Please get some filterzakjes for me…’

Frenz