Haatluik 2

Huilen is voor jou allang te laat
Jammerende leugens maken me laaiend kwaad
Hijgend, puffend, jaag ik je op
“Sneller, sneller”, schiet door me kop

Jammer joh! deze steeg loopt dood
Vuur diep in me ogen,groot en rood
Tot me sarcastisch, sadistisch pleziet
Ruik ik je angstzweet vanuit je kier

Langzaam nader ik je,tot heel dichtbij
Verlamd van angst, voel je me razernij
Zwetend, rillend, trillend van genot
Drijf ik mijn harde waarheid in je strot

Smaakt het als een bittere pil?
Klaar voor je allerlaatste gil?
Het slagermes komt dreigend tevoorschijn
Lemet prachtig blinkend in de maneschijn

Ineens een raar geluid, steeds harder gemekker
Storende stemmen vanuit me radiowekker?
Godverdomme, toen was ik dus wakker
En dacht: “Waarom die moeite voor zo’n stakker?
el13