Treingein

De conducteur schuift de stugge deur van de overvolle rookcoupe open.
“Goeiidenaaavond,vervoersbewijzen,astebliiiief..”
Medogenloze blikken gaan zijn kant op.
Gesprekken worden gestaakt, een collectief gezucht stijgt op.
Een ieder haalt het verlangde vervoersbewijs tevoorschijn.
Het lijkt wel een wedstrijd wie het snelst klaar zit.

Een wedstrijd die ik bij voorbaat al ga verliezen.
Want mijn vervoersbewijs zit in me portomonee.
En die zit in me jas,die onderin me overvolle bag(ck?)packers-formaat rugzak zit.
Als de conducteur eindelijk bij me is,heb ik pas net me discman uitgezet.
Ongeduldig kijkt hij hoe ik de tas vanuit het kofferrek til.

“Wie stopt dat dan ook onderin?”
Mijn uitleg lijkt niet begrepen te worden.
Vervolgens til ik het een en ander aan boeken de tas uit.
De trui volgt, de splastic tas met tandenborstel en aanverwante artikelen ook.
Dit ,ter algeheel vermaak, en groeiend ongeduld bij de NS-er, op een tempo waarbij een schilpad nog sneller is.
Een beetje tempo zou geen kwaad kunnen, wordt mij met niet al te klantvriendelijke toon verteld.

Een etui met schrijfgerei, blocknote, zaklamp, altijd handig als je op reis bent!
Nog een plastic tas met “blikken waar knikkers in rond rollen….is voor school!”
Fototoestel….
En als laatste de jas…..zogenaamd ietwat zenuwachtig graai ik eerst in alle lege zakken(met ritsen), voordat ik de portomonee vindt….

“Had je die jas niet eerder al uit je tas kunnen pakken, zonder eerst die hele bende uit te stallen?”
Geduldig leg ik uit dat er een bepaald inpaksysteem aan te pas komt om schade aan fototoestellen,en potloden e.d. in etui, etc. te voorkomen.
En voeg daar vriendelijk doch ernstig aan toe: “en bende is het niet!…”

Haal vervolgens het kaartje te voor schijn.
En hou de kortingskaart met foto met een grijns naast me hoofd.
De conducteur kijkt opeens nog klantonvriendelijker.
Knipt toch heel profesioneel het kaartje met strakke hand.
Maar snauwt mij wel toe: “..Laat de volgende keer die grijns van je maar thuis,en zorg dat je op tijd je kaartje heb klaar liggen!”
Heel rustig adem ik ff diep en hoorbaar adem.
Met nogal een gespeelde braafheid zeg ik hem dat dat goed is, ….als hij dan de volgende keer die klantonvriendelijke uitstraling thuis laat, en de trein op tijd laat rijden.
(uit de categorie “inkoppertjes”?!)
Instemmend gemurmel en gelach stijgt op in de coupe.
De Ns-er wordt gered door de stop op het volgende station.

el13