De verleiding (1)

Je hebt hem aan de andere kant van de ruimte al gezien, pratend met zijn vrienden, maar ondertussen zijn ogen constant op jou gericht. Je voelt je bekeken, opgelaten, maar vooral gewild. Het is druk en overal zie je bezwete lichamen, dicht tegen elkaar aan dansend. Je vriendin schreeuwt wat in je oor, maar je hoort het niet. Je kan je ogen niet van hem af houden en opeens ben je hem kwijt.

Je voelt je eenzaam en verlaten. Je weet niet wat je hier doet en je bent je opeens heel bewust van de lichamen die tegen je aan botsen en de geur die er hangt. Hij is er met jouw droomwereld vandoor gegaan. Tot je een hand op je schouder voelt. Je draait je om en ziet hem op een halve meter van je af staan. Hij glimlacht en opent zijn mond om wat te zeggen, maar jij hebt hem al naar je toe getrokken. Hij begint zachtjes te dansen, maar ook deze keer kap je hem af; nu door hem te zoenen.
Je hoort de adem uit zijn mond ontsnappen als je jouw mond wegtrekt en je draait je om. Hij mag niet zien hoeveel die kus bij jou heeft aangericht. Als je jezelf weer in de hand hebt werp je een blik over je schouder en vertelt hem met jouw ogen mee te komen. Er is niks overgebleven van het zelfvertrouwen waar hij net zo vol mee zat. Er is enkel lust, spanning en verwachting te zien in zijn ogen. Als een zestien jarige jongen die voor het eerst sex zal gaan hebben. Je lacht in jezelf. Soms zou je willen dat het zelfvertrouwen bij ze zou blijven, maar vaker wel dan niet vind je het een geweldig gevoel om te weten dat jij de macht hebt.

Gabriel