Gedicht 2 – just me – 2

Weggegaan – nooit meer terug gekomen.
Zelfs niet in mijn dromen.

Zo weinig afstand tussen ons.
Zo veel afstand tussen ons.

Iedere dag weer hopen,
dat jij binnen zult lopen.
Je iedere dag weer haten,
omdat je mij hebt verlaten.

Hoe kon je?

Het is jouw bloed wat ik door mijn aderen voel stromen.
En toch zal het er nooit van komen.
Je ontkent het feit dat ik bij je hoor,
maar tegelijkertijd stel je me als je dochter voor.

Just me