Blijvende schrammen en eeuwige deuken

inspiratieloos, heb geen keus
zo leeg als een volle doos maar kan zijn
beelden, foto’s, herinneringen, kaartjes
alles al besproken, al duizend keer herleefd

op zoek naar drama
zo gelukkig op zoek naar verdriet
lachend zoekend door slechte dagen
pijn vergeet je niet

drang naar onmacht en een wakende hand
heerlijk om verzorgd te worden
roepend dat ik me alleen wel red
honderd keer herhaald, nog niet bewezen

en al die lieve woordjes
klinken als muziek in de oren
tot ze tot het hoofd doordringen
pijn verlaat je niet

gabriel