Bea Staartje

Tot mijn verbazing ontving ik me allereerste reactie via de huurmoordenaarsemail….. (de test vanuit de redactie niet meegeteld..) Heb deel van de brief overgenomen…..namen maar weggelaten…… En een reactie volgt….

Geachte El13

Wij lazen tot ons verdriet op www.huurmoordenaars.com dat u niet achter de monarchie staat. Op zich is dat natuurlijk uw goed recht als burger van een vrij westers land. Maar toch,na het lezen van uw zogenaamde brieven, etc, aan Hare Majesteit de Koningin rezen enige vragen ons te boven. Uw brieven en vergelijkbare geschreven woorden getuigen het ontbreken van smaak, ethiek, stijl. Waarom schrijft u toch zulke negatieve, bijna dreigende uitingen richting Onze Oranje Moeder der Nederlandsche Natie? Heeft zij u ooit persoonlijk benadeeld of iets aangedaan mischien? Of ben u van het soort schrijvers die graag onrust stoken tegen alles wat zo was en dus zo hoort!?Oproerkraaiers, wanbetalers, oplichters, criminelen en ander links schorriemorrie, wellicht valt u wel onder 1 van deze noemers. Hopelijk bent u in elk geval nog wel zo eerlijk dat u ons hierop wellicht enig antwoord zou kunnen geven?.

….vervolgens volgt een reeks zinnen die ik denk ik als een soort bedreiging moet opvatten….
….komt goed uit dat ik net laaste schrijfsel omtrend het koninklijk huis al had gepost, voordat ik die mail van die lui ontving…

Nou voorruit dan maar per hoge uitzondering zal ik de schrijfsels verklaren…

Waarom ik Bea zulke woorden toedeel?
Deels beroep ik me daarbij op me recht van meningsuiting,ook al is deze ietwat dmv literaire vrijheid verbogen van mijn echte mening. Maar laat ik u eens een waargebeurd verhaal omtrend mijn ontmoeting met Hare Saaiemeid… Ik neem u mee naar Klas 5 van de basisschool. Tegen t einde van t jaar was t tijd voor het hoogtepunt in dat schooljaar “Kamp.” Betekende: fietsen tot je niet meer kon, dan week in de bossen in een soort bouwvallige houten barak keten met klasgenoten en genotes….ofzo. Iets waar iedereen erg naar uitkeek. Totdat bleek dat de koningin ons dorp zou aandoen op het moment dat wij zo’n beetje ah fietsen zouden zijn. We zouden dus naar het bos fietsen,en eenmaal aangekomen ons kunnen douchen, omkleden, om vervolgens weer met auto’s terug te gaan, naar het dorp wat we sochtends vroeg al fietsend achter ons lieten. Kamp was “vrijheid”, andere omgeving. En dan tijdens kamp weer terug naar school in t dorp, domper!

Toen ik thuis vertelde dat de koningin kwam, reageerde me oma zo blij, dat ik me voorgenome vervolgscheldkannonade maar ff insliktte. Op school was een tekenwedstrijd gaande, en per klas zou de winnaar zijn/haar tekening aan de koningin mochten laten zien. Dus ging ik aan de slag met pen en kleurpotlood. Tekende een soort strip-parodie op het aankomend bezoek. Namelijk Bea in belachelijk roze jurk/hoed… burgermeester in pak die “Welkom…blah…blah..” zei. (voor diegene die twijfelen aan de waarheid van dit verhaal, me ma heeft m nog!) En gaf meisje in klas lager van me de tip wat tekst aan haar tekening toe te voegen.

Tot me grote verbazing won me toch wel cynische weergave het van de rood/wit/blauwe vlaggen in groene landschappen. Dus het tegenovergestelde van wat ik wou gebeurde…. (je speelt dan toch ff het spel mee, al was t maar om me ouders. Zodat ze konden vertellen dat hun zoon een tekening aan de koningin mocht laten zien. Had achteraf niet gehoeven, Pa waarschuwde al. “Ook de koningin poept op de plee!”)

Voordat we de lokale gymzaal in mochten om in een rij op hare hoogheid te wachten, werden we ff de les gelezen door mannen in pakken met oordopjes en walkie-talkies. (Toen heette dat denk ik BVD…Binnenlandse Veiligheids Dienst….) Er werdt ons met klem benadrukt dat we niks mochten zeggen tegen de koningin, tenzij ze ons iets zou vragen. Mocht dat het geval zijn,dan MOESTEN we in ons antwoord altijd “Hare Majesteit” verwerken. Dat werd zelf tot vervelens toe geoefend. “Dus als ze vraag hoe je heet zeg je : ik heet Piet, HARE MAJESTEIT.” Man in pak ziet dat ik intussen de rest probeer af te leiden met gekke gezichten. “He, jij….wat zeg je dus als de koningin je vraagt hoe je heet”. Waarop ik met stalen gezicht antwoord “ik heet EL-13….Harrrrrre Maai-jestijd” (de klemtoon helemaal verkeerd leggend en heel lijzig uitgesproken, met nageprate hilverrrrrsumse R) Als blikken konde doden….. De instructie verder braaf ja-knikkend meespelend en intussen heel hard “NEE” denkend.

Het meisje van een klas lager die zowaar ook nog had gewonnen en ik keken elkaar knipogend aan. (zij dacht er duidelijk hetzelfde over….) Wij zouden zelf wel bepalen wat en hoe we iets tegen de koningin zouden zeggen. Het moment supreme naderde. Langs een demonstratie van de lokale gymclub kwam de officieele circus-stoet met bea voorop ons naderbij. Een voor een werden de tekeningen vluchtig overgekeken. (voor sommige kinderen een mega-teleurstelling….) Nadat ze de mijne had bekeken sprak ze de legendarische woorden: “Amusant, zeerrr amusant” Waarop ik met schaapachtige blik voor me uit bleef staren. Alsof ze er niet was. Bij het meisje aangekomen vraagt de koningin aan haar of alles goed gaat op school. Het meisje antwoord eerlijk : “Ja, hoor….bij jou ook?”

Die gezichten…..onbetaalbaar!….zo keken waarschijnlijk ook de zogenaamde christenen in de middeleeuwen als een ketter het waagde te zeggen dat god niet bestond. In de stoet van officieele volgers knipoogt een man met een pak vol medailles naar me. Vanachter in de rij kijken wat leraren en leraressen ietwat boos naar mij en het meisje. De stoet verlaat via de lokale punnik-club-demonstratie de gymzaal. Nog even proberen de mannen in pakken ons te vervelen met boos-doenerij. Of we doof waren geweest bij de instructies vooraf? Hadden we niet gehoord wat ze zeiden.? We zwegen, het allmachtige wapen tegen volwassenen. Tot het ons iets te lang ging duren, en we vroegen of we nu eindelijk weer terug naar “het kamp” mochten.

Terug naar het bos, de meidenslaapzaal zien te bereiken zonder dat de leiding het merkte. Creativief met stroomkastjes en stoppen van in de buurt gelegen caravans. Buiten in de zon rondrazen, spelen, gillen, klimmen, rennen en vallen. Dat is toch veel beter dan met zulk mooi weer binnen in een gymzaal in je nette kleren te moeten staan!?. Was me als kind al duidelijk, voor lol en eerlijk plezier te hebben in nederland kunnen we het koningshuis missen als kiespijn.

Met autobiografische en nog steeds onvriendelijke groeten verwacht ik hierbij nu echt t laatste woord aan “onze” keunigiiiin te hebben verspild.

P.S. Ik heb NU al zin in koniniginnedag 2004 !!

el13