Lieve papa

jouw armen voelden
altijd zo fijn
voelde me zo klein
maar altijd veilig

ze tilden me op
draaiden me rond
op de kop
weer op de grond

jouw goede buien
picknicks in het bos
je verdrietige muziek
maakt heel wat los

maar je blauwe ogen
werden grijs
en je stem
zo koud als ijs

je sterke armen
als wapens in de strijd
je kende je kracht
en wij de pijn

blijf lekker weg
kijk alsjeblieft niet om
ik ken je niet meer
ik geef er ook niet om

gabriel