Net als die anderen

“Wat wil je van me?”
Haar stem leek op die van eeen engel.
Terwijl ik haar gadesloeg, herhaalde ze haar vraag.
“Hoever mag ik gaan voor driehonderd euro?”
Haar ogen werden groot, zoals een hert, vlak voor het sterft.
Ongelovig wilde ze het geld zien.
Ik opende mn portemonnee en zij opende het portier.
“Voor driehonder euro ga ik zelfs naar pluto”, zei ze en stapte in.
“Ga achterin zitten en kleed je uit”.
Mijn instructies waren duidelijk.
Ze ging op de achterbank zitten en kleedde zich, tergend langzaam, uit.
“Eigenlijk, ben ik geen hoer”.
Ik reageerde dat ik niet had gezegd dat ze mocht praten.

Toen we langs een speeltuin reden stopte ik de auto.
“Laat je kleren hier en kom mee”.
We liepen naar de glijbaan en terwijl zij voor me uit liep opende ik mn gulp.
Ik snelde naar haar toe en nam haar, wreed, van achter.
Ineens bedacht ik me.
Zo kon ik ook wel sex hebben met mn vrouw.
“We doen het anders”.
We liepen terug naar mn auto.
Daar opende ik de kofferbak, en duwde haar erin.
“We doen het hier”.

Nadat ik de sex van mn leven had gehad, zat ik een sigaretje te roken op een bankje in de speeltuin.
Ze kwam naast me zitten en keek me lachend aan.
“Die gewoonte leer ik je wel af als we getrouwd zijn”.
Verbaasd keek ik haar aan.
“Ik wil helemaal niet met jou trouwen, ik ben al getrouwd”.
En terwijl ze m’n keel doorsneed met een stanleymes uit mn kofferbak zei ze:
“Je bent al net als alle anderen”.

Perril Mayhem