Nieuwe verpakking

Ik hield wel van fietsen omdat ik me vrij voelde als ik fietste. Ik wist dat mijn fiets wel heen moest gaan waar ik heen wou en technisch gezien kon ik overal komen op mijn fiets.

Ja, ik hield wel van rust. Mensen vonden mij misschien ietwat raar, maar dat was alleen omdat ze me niet kenden. Ik genoot van kleine dingetjes van het leven, zoals dit bankje bijvoorbeeld. Sommige mensen vinden dat een goed bankje een perfect mooi uitzicht moet hebben maar daar ben ik ‘t niet mee eens.

Ik voel me hier één met de natuur.

Ik heb het gevoel alsof de natuur mij begrijpt, weet je?

Ik vond hem eerst wat raar.

Maar hoe langer hij bleef zitten, hoe meer ik zin had om ‘m te pakken en aan m’n mond te zetten.

Hij lachte tegen me en ik wist dat hij mijn melk uitlachte.

Toen bood hij mij zijn melk aan. Natuurlijk dronk ik het niet gulzig op, want een man’s melk is speciaal.

Het moet de lekkerste melk zijn geweest dat ik ooit geproefd heb. En toen wist ik het. De nieuwe verpakking beviel me wel.

gabriel