Soms – lactamaeon

Soms, heel soms… mag ik je niet.
Maar snap ik ook niet, wat jij in mij ziet.
Dan ben ik hard en vreselijk gemeen.
Wil ik gelijk hebben, houd ik stijf mijn been.

Soms, heel soms… mag ik je niet.
Begrijp ik totaal niet, hoe jij de dingen ziet.
Zo vreselijk onredelijk vind ik je dan,
Dat ik er met mijn pet onmogelijk bij kan.

Soms, heel soms… mag ik je niet.
Ben ik kwaad op jou, om wat je in me ziet.
Dan haat ik jou en mezelf nog meer,
Want ik kan je niet helpen, niet iedere keer.

Soms, heel soms… mag ik je niet.
Ben ik ook boos, hoewel jij het niet ziet.
Dan denk ik dat ik je niet interesseer.
Denk ik mezelf ongelukkig, keer op keer.

Maar soms, als ik dichtbij je ben,
Even rust neem, niet als een dwaas door het leven ren,
Dan zie ik dat ik veel van je houd,
Dat ik soms ook de rots ben, waarop jij bouwt.

lactamaeon