Gil-gekte

Soms moet ik gewoon keihard schreeuwen.
Het liefst in overvolle winkelcentra.
Midden op de stampvolle roltrap me longen eruit krijsend!
1, 2, me bek open,en spuwen maar.
Raaskallende stormvloed van uitgesproken gekte.
Favoriete krijswoorden die elke keer weer terugkomen.

Mensen schrikken, kijken op als de onverwachtse decibellen
over hun onschuldige hoofden wordt uitgestort.
Sommigen schudden afkeurend hun hoofd,anderen staan ietwat
verbaast na te denken over het net gehoorde.
Plotsklaps een sfeerverandering voelbaar.

Zelfs degene waarmee ik op pad was,kijkt me vragend aan.
Ik staar met een onschuldig gespeelde grijns terug.
“Druiven….?” is het enige wat hij me twijfelend vraagt.
Waarop ik wederom een aanslag op me stembanden pleeg,
“JAAAAAAAA!!!!!!!! DRRRRRRRRRRRRRRRRUIVEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

Waarom begrijpt niemand me?

el13