Ketterij

De lucht die wordt ingeademd
Doordrongen, doorweekt in duisternis
Afkomstig van binnen
Die resoneert als een schreeuw die niemand kan horen
Ik draag deze chaos goed
Hoewel niets me zou moeten redden
De wanhoop houdt me hier
Mijn behoefte aan onschuld, de plaats waar ik begon
Er groeit een kloof in me
Ik draag deze chaos goed

Zijn dit niet woorden van een ketter?
Een vergif op mijn lippen
Mijn geest inpuur met alles wat ik verkies te zeggen

Met jou bevind ik me in hoop dat God ons van onszelf zal redden
Elke schreeuw wordt een verspild ogenblik tot een andere dag verloren is gegaan
Zelfs landen dat wij ooit thuis noemden, liggen onontdekt en onbekend
De stilte van de hemel slechts voor een antwoord
En deed ons gelach; hadden onze tranen een doel achter af?
Werkten wij hard, vergeefs, in de hoop dat de wijsheid kwam uit wat we gedaan hadden?
Zelfs landen dat wij ooit thuis noemden, liggen onontdekt en onbekend
De stilte van de hemel slechts voor een antwoord

Zijn dit niet woorden van een ketter?
Een vergif op mijn lippen
Mijn geest inpuur met alles wat ik verkies te zeggen

Als ik mijn huid zou afwerpen
De verlaten lagen, maar niet de geleerde lessen
Zou niet ongedaan maken wat ik heb gedaan
Of me vergiffenis geven in betere dagen

Met jou bevind ik me in hoop dat God ons van onszelf zal redden
Elke schreeuw wordt een verspild ogenblik tot een andere dag verloren is gegaan
Zelfs landen dat wij ooit thuis noemden, liggen onontdekt en onbekend
De stilte van de hemel slechts voor een antwoord
En deed ons gelach; hadden onze tranen een doel achter af?
Werkten wij hard, vergeefs, in de hoop dat de wijsheid kwam uit wat we gedaan hadden?
Zelfs landen dat wij ooit thuis noemden, liggen onontdekt en onbekend
De stilte van de hemel slechts voor een antwoord

jeroen