Oma
Het is vrijdag avond.
Het weekend gevoel zit er weer goed in. Dus zou ik me eigenlijk heel goed moeten voelen.
Maar dit is niet het geval. Er is te veel om mezelf mee bezig te houden. oorlog, balkenende en zijn legioen. een zieke oma en ik kan zo nog wel even doorgaan.
En toch is er maar 1 die me het meest raakt. Mijn oma. Een vrouw die een grote betekenis voor mij heeft. Oma is niet alleen een roepwijze, maar ook een begrip.
Voor mij betekend oma namelijk meer, veel meer. Oma is voor mij liefde, haat, geluk, troost, eerlijkheid, oprecht en opvoeding. Mijn band met mijn oma is sterk. Sterker dan bij de meeste van jullie. Ik ben al vanaf mijn 3e ieder weekend bij haar. Zij is mijn tweede huis en soms wel mijn eerste. Ze weet veel meer over mij dan mijn ouders. Ze kent me door en door en daardoor precies hoe ik ben. Ze heeft me mede opgevoed en ik denk wel het meeste. Daarom is ze meer mijn moeder dan oma.
Mijn oma is een goed mens. Ze staat altijd voor iedereen klaar. Ze denkt praktisch nooit aan haarzelf. Dit zie ik als een grote fout. Ze leeft heel haar leven alleen om andere te helpen. Hierbij vergeet ze zichzelf. Dit vind ik heel erg. Ze denkt volgens mij dat ze andere beter helpt door ze direct te helpen. Maar in mijn geval hoeft dat niet. Begrijp me niet verkeerd, hulp is fijn en een goed gesprek met haar is ook nooit weg. Maar ik heb liever dat ze wat vaker aan haarzelf moet denken. Want ik weet dat ik ook een stuk gelukkiger ben als zij zich gelukkig voelt. Maar misschien denk ik wel verkeerd en ziet ze andere helpen wel als haar levensdoel. Is andere helpen hetgeen wat haar gelukkig maakt. Het laatste is waarschijnlijk het juiste. Maar toch is het moeilijk om te geloven. Misschien omdat de wereld juist het tegenover gestelde van haar is. Altijd maar ikke ikke ikke. Nee.. mijn oma niet. Ze leeft voor andere. In speciaal voor mij. Daarom heb ik zoveel respect voor haar. Hoe slecht het ook met de wereld is, hoe slecht het ook met haar gaat. Voor andere staat ze altijd klaar.
Daarom doet het mij zoveel pijn dat ze ziek is.
Ik kan nu ook maar 1 ding zeggen tegen mezelf, haar en god ( als die bestaat). Wordt beter oma en blijf nog wat jaren bij ons. Ik wil dat jij mijn kinderen nog ziet. En vooral jou grote wens, mijn zusje nog een keer.
Ik hoop dat ik die ooit in vervulling kan laten gaan. Dat jij nog ooit ervan afscheid neemt.
Het laatste is wat onduidelijk voor jullie, maar toch laat ik het voor wat het is. Het is namelijk een lang en pijnlijk verhaalt.
Daarom sluit ik nu af.
En ga nu haar bellen omdat ik verlang naar het horen van haar stem, haar aanwezigheid, het vertrouwde, mijn thuis, MIJN OMA
De Luxe