129
soms wou ik
dat ik niks op kon schrijven
en daarmee hetzelfde duidelijk kon maken
als dat ik wel wat opschreef
zo heel af en toe
willen mijn handen niet schrijven
lijken de gedachtes in m’n hoofd te zeggen:
laat ons maar lekker hier
soms wou ik
dat m’n gevoel zich beter verborg
terwijl het dan juist in grote knipperende neon letters
op m’n voorhoofd staat geschreven
zo heel af en toe
komt er gewoon niks…
maar meestal teveel
gabriel