Onbetaalbare ongemakken

>>kssshhhhh<< De deuren gaan open. Natuurlijk zijn er weer van die ongeduldige mensen die niet kunnen wachten totdat alle mensen uit zijn gestapt. Ze moeten perse tegen de hele stroom in en veroorzaken chaos, opstoppingen en nóg chagrijniger-kijkende mensen. En hun doel bereiken? Welnee. Want mensen in de minderheid winnen nooit. Dus worden ze teruggeduwd waardoor er omstanders gewond kunnen raken. De egoïsten.. Verdikkeme. Vervolgens zijn alle mensen uitgestapt en dringen de nieuwe passagiers bij de openstaande deuren om het beste/laatste plekje te bemachtigen. Oudere dame's en heren worden hierbij naar achteren geduwd en omver gelopen. Zodat er vervolgens, als ze uiteindelijk instappen, voor ze opgestaan kan worden zodat zij kunnen zitten. Wat galant. Struikelend door de trein valt er geen vrij plekje te ontdekken. Dan maar neerploffen naast die creepy vent. Goor zit ie je de hele weg aan te kijken, totdat hij er eindelijk uitmoet en je een "hele mooie dag wenst, schoonheid". Of het hippe meisje wat naast je komt zitten. Gehuld in een walm van parfum hoor je enge muziek uit haar oren komen, om er achter te komen dat ze zo op en neer zit te deinen op de maat van de muziek en niet omdat ze gek is. Hoewel ze wél gek is. Op een andere manier. Je eindbestemming komt in zicht en met een gevoel van opluchting omdat je bijna bent verlost van deze gekke,ietwat vreemde, vervelende mensen, zak je lekker achteruit en sluit je ogen... Om keihard uit je verlichtende droomwereldje getrokken te worden en de wereld van o-dus-dat-was-ik-vergeten in. "Goedemiddag mevrouw, mag ik uw kaartje zien?" ... shit. gabriel