Beste dagboek

Beste dagboek, ik schrijf je weer want ik ben mezelf zoek.
Wie zoekt zal vinden, maar ik heb al gekeken in elke hoek.
Het enige wat ik vond, was een bierdopje en heel veel stof.
Ik heb astma, ben buiten adem, dus ik vind het echt niet tof.
Ik kwam in ademnood, was echter bijna dood.
De medicijnen waren mijn redders in nood die te hulp schoot
Oke, nu wijk ik weer te veel af van hetgeen ik wou vertellen.
Waarom altijd schrijven, het was makkelijker als ik je kon bellen.
Verhalen komen makkelijker en sneller over de telefoon.
Waren je bladzijden maar oren en je slot de persoon.
Dan ging het nog makkelijker, hé waarom word je niet mijn kloon.
Je weet alles over mij, zelfs over welke vrouwen ik droom.
Dan ga ik naar de hip hop junk en bestel ik een grammetje foon.
We verwisselen niet van gedachten, maar wel van persoon.
De hoofdpijn op de zaterdag en zondag hoef ik ook niet meer te voelen.
Drink dan wat minder, ik snap wel wat ze daarmee bedoelen.
Ga ik gewoon door omdat de alcohol je pijntjes en krampjes verkoelen.
Ik haat schaatsen, dus ik hoop dat je snapt wat ik daar mee wil bedoelen.
Laat mij het zelf maar oplossen, alcohol kan me daar echt niet mee verlossen.
Want als ik zelf de oplossing niet weet hoe kan de drank het dan oplossen.
Een nuchtere gedachte voor een nuchtere jongen
Dat bedoel ik dus, iemand die zegt wat die voelt GVD.
Had ik deze tekst moeten schrappen of nooit moeten schrijven.
Waren de woorden nooit gezegd, wat zou er dan van over blijven?
Kale zwarte strepen met een kale witte achtergrond.
Een frustrerend jongetje met zijn knieën op de grond.
Met zijn armen de lucht in omdat niemand hem verstond.
Maar waarom pas bidden als er tegenspoed op je pad komt.
Wist je maar alle antwoorden op mijn vragen dan wist ik ook alle antwoorden.
Voel ik me toch schuldig als ik me bij jou ga verantwoorden.
Zit het me niet lekker, maar vertel het alleen aan jou.
De stilte en de inkt zijn het enige wat ik vertrouw.
Misschien wel erg schuw of misschien te veel mee gemaakt.
Dat mijn vertrouwen werd vertrapt wat mijn hart heeft geraakt.
Een normaal hart heeft twee kamers, maar ik lijk wel flat met al die scheuren
Ik haat de tijd nog erger, omdat je nooit weet wat er kan gebeuren.
Maar ja zo houdt het de spanning erin en kan je met je schijt kleuren.
Ik visualiseer mijn problemen, zo open ik nieuwe deuren.
Dag boek ik voel me weer beter, dat was het weer voor deze dag.
Ik voel me weer goed of hoe dat dan ook heten mag.

rude 66