Menselijke logica: Logisch of niet?

Alweer rijst de vraag bij me op:
“Hoort de mensheid wel op deze planeet?”
en om de vraag compleet te maken,
“is de mensheid wel van deze planeet?”
Want wanneer we de mens en al het menselijke wegdenken,
Zou deze planeet dan wel of niet in balans zijn?

De mens “overstijgt” de natuur zodanig
dat een balans niet eens meer mogelijk is.
Onze “intelligentie” staat ons in de weg.
We blijven pronken met ons vermogen om logisch te redeneren,
Nou, laten we dat eens doen.

OORZAAK EN GEVOLG
Oorzaak:
George W. Bush besluit om een gedeelte van Afghanistan plat te bombarderen.
En dat voor een paar weken achter elkaar, zwaar en op de zelfde plek.

Gevolg:
Een aardbeving.
Het is het zelfde principe als de steentjes-/druppelmarteling
Na zoveel steentjes/druppels op je hoofd, word je gek in je kop.
1-0 voor de menselijkheid

Wij, de mensheid, zijn de enige wezens die hun best doen om onszelf
te behouden, terwijl we, in hetzelfde proces, alles om ons heen vernietigen.
Als je goed oplet weet je dat mijn statement klopt, maar logisch is het niet.
De planeet die ons ven het leven voorziet,
word door ons vermoord.
En niet omdat we het balans bewaren.
Nee.
We vermoorden haar uit egoisme.
Want: “Anders kan de mens niet voortbestaan”.

Dit is dus de grootste onzin.
Het zijn zielige, egoïstische, emoties die ons ervan weerhouden
een natuurlijk verlopend leven te leiden.
Ziekenhuizen en de medische wetenschap rekken onze levens tot het uiterste.
Alleen maar omdat we de mensen om ons heen niet willen missen.
Of we willen helemaal niet sterven.
Mensen die eigenlijk al dood zijn worden in leven gehouden door machines.
Er is geen plek, behalve de troggen, waar geen mensen zijn.

Zelfs de gelovigen onder ons moeten toegeven dat wij eigelijk niet van deze planeet zijn.
Niet meer althans.
We kregen immers het leven van de aarde en inmenging van “god” (welke god dan ook).
Vanaf toen zijn we boven het aardse uitgestegen, maar,
de mensheid “behoort” nog steeds op deze planeet.

We weigeren om ons aan te passen aan de balans der natuur, maar de planeet behoort ons wel toe?
Als een mens ergens leeft en zich niet aanpast aan de rest,
Mag die persoon dan blijven of moet die persoon weg?
De praktijk wijst uit dat zo’n persoon weg moet.
Waarom vinden we dan wel dat wij op deze planeet “behoren te zijn en blijven”?
Niet echt logisch, maar heeeel menselijk.

perril mayhem