Ouders van nu

De laatste jaren is er een nieuwe trend opgestaan binnen de opvoeding.
Een trend die door gemeentes en regering word geaccepteerd.
Wanneer ouders niet met hun kinderen om kunnen gaan, is het heel logisch om ze het huis uit te trappen.
De kinderen dan.
Er word niet meer gezocht naar een oplossing, nee, liever je kind de straat op,
dan er professionele hulp voor zoeken.
Stel je toch eens voor…
Zo’n hulpverlener zou wel eens kunnen zeggen dat je fouten hebt gemaakt in je opvoeding.
En dat kan niet, want ouders kunnen geen fouten maken, ze geven het in ieder geval nooit toe.

Wanner zo’n kind dan naar een hulpdienst toegaat, word hij/zij standaard bekeken als een probleemjongere.
Onder het motto van:
“Ouders weten het het best”.

Op dit moment zwerven er door Nederland zo’n 20 tot 40.000 jongeren die allemaal ouders hebben die het zo goed weten.
niemand verteld ze over recht op hulpbijstand etc.
Niemand verteld ze dat hun ouders tot hun 21e verantwoordelijk zijn voor jouw financieen.
Gemeentes weigeren met jongeren te praten en jaagt ze liever weg dan er iets aan te doen.
Waarom?
Hebben jongeren geen rechten?
waarom schijnt het standaard zo te zijn dat wanneer je als jongere het huis uitgetrapt word, dat het jouw eigen schuld is?

Ik vind dat mensen voor dat ze aan kinderen beginnen een test af moeten leggen om te kijken of ze wel in staat zijn om op te voeden.
Als ze de test falen, mogen ze het eerste jaar geen kinderen.
Op die manier word er een hoop leed voorkomen.

perril “ik haat de straat” mayhem